Aziz kardeşlerim!
Yüce Allah (cc) şöyle buyuruyor:
“Gökleri ve yeri yarattığı günde Allah’ın yazısına göre Allah katında ayların sayısı on iki olup bun¬lardan dördü haram aylardır. İşte bu, doğru hesaptır. O aylar içinde (Allah’ın koyduğu yasağı çiğneyerek) kendinize zulmetmeyin ve müşrikler nasıl sizinle topyekün savaşıyorlarsa, siz de onlara karşı top- yekün savaşın ve bilin ki Allah kötülüklerden sakınanlarla beraberdir.”233
“Allah’ım, Receb ve Şaban’ı mübarek kıl, Ra- mazan’a kavuştur.”
Her gece ve her gün, Allah’ın günüdür, gecesidir. Hiçbir gece ve gündüz kötü değildir. Uğursuz gece ve gündüz yoktur. Hepsi Allah’ın günü ve gecesidir.
Bazı kimseler var ki, herşeyden kendilerine göre uğursuzluk çıkarır. Bâtıl itikadların, uydurmaların, uğursuzlukların İslam’da yeri yoktur. Ancak, bazı günler geceler, aylar var ki mübarek gece, gündüz ve aylar olabilir.
İşte Tevbe suresinde Allah’ın beyan buyurduğu on iki ayın dört ayı muharrem aylardır. (Receb, Zilkade, Zilhicce, Muharrem).
İslam’dan önce Araplar bu dört ayda birbirleriyle harp etmez, herkes her istediği yere rahat gider gelirdi.
Kur’an’da da Yüce Allah, aynı yasağın devamını bildiriyor. Ancak düşmanın ani hücumu karşısında uyanık olmamızı emrediyor.
Receb ayı her türlü harp, kavga, cinayet ve gaspın haram olduğu dört aydan biridir.
Ayrıca üç aylar dediğimiz (Receb, Şaban, Ramazan) mübarek aylardan birisidir ve on bir ayın sultanı Ramazan’ı müjdeleyen Recep ve Şaban ayıdır. Bu sebeple Allah Rasulü (sav) şöyle buyurmuştur:
“Allah’ım! Bize Recep ve Şaban'ı mübarek eyle! (Salimen) Ramazana kavuştur.”
Yine Allah Rasulü (sav) şöyle buyurmuştur:
“Receb, Allah’ın ayıdır, Şaban, benim ayımdır. Ramazan ise ümmetimin ayıdır.”
Yani Receb’de Allah’ın rahmeti, Şaban’da Peygamberin şefaati, Ramazan’da ise ümmetin günahlarının affedilmesi vardır.
Receb ayının ilk cuma gecesi, (Perşembe’yi Cuma’ya bağlayan gece) Regaip Kandili’dir. Bu gecede yapılan ibadetlerin sevapları kat kat artmaktadır. Bu geceyi ibadet ve dua ile geçirmek, Allah’a yalvarmak, Peygamberimize çokça salavât getirmek çok yerinde olur.
Bu gece ve diğer mübarek gecelerde “sa- kalı şerif” çıkarılır, onun etrafında salavât getirilir.
Yaşar Nuri Öztürk, “İnsanları kıla taptırıyorlar” diyerek çok yanlış ithamda bulunmaktadır. Herşeyden önce Peygamberimizin mübarek sakalı, saçı için “kıl” diyerek hakaret etmesi, son derece yakışıksız, İslâmî edep dışıdır.
Peygamberimiz tıraş olduğunda etrafında bulunan ashab bunları koyunlarında teberrüken sakladılar. Sonra da camilere teslim edildi.
Bu, sakal-ı şeriflerin camilere nakli konusunun sıhhati tartışabilir. Ancak sakal-ı şerife tapına gibi bir durum asla yoktur. Sakal-ı şerif, ziyarot merasimini inceleyelim: Yüce Peygamberimizden kesilen bir parça olduğu için itina ile açılır, din görevlileri cam muhafazada bulunan sakalı şerifi yukarıda tutar. Ziyaretçiler de Peygamberimiz’e saygıdan dolayı ayakta dururlar. Bazı cahil kimseler, cam şişeyi öpmek ister. Görevlileri buna müsaade etmez. Bu mudur tapma?
Merasim esnasında getirilen salavat ve duaların tapma ile hiç alakası olmadığının en açık delilidir. Müslümanlar, Allah’ın şu emri gereği salavât getirmektedir:
“Allah ve melekleri, Peygambere çok salavât getirirler. Ey iman edenler! Siz de ona salavât getirin ve tam bir teslimiyetle selam verin.”
Bu ayetten açıkça anlaşılacağı üzere biz, Peygamberden birşeyi istemiyoruz, aksine peygambere dua ediyoruz. Allah’ın en yüce kuluna dua ediyoruz. Bunun tapmakla ne alakası var?
Bir meseleyi iyice incelemeden yanlış hükümler çıkarmayalım. Biz de o yüce varlığa salât ve selam vermekle sevap kazanmaktayız.
İşte bu gecede bol salavât ve selam getirmeliyiz. Allah salât ve dualarımızı kabul etsin. Amin!
