Aziz müslümanlar!
Yukarıdaki ayette Allahu Teala (cc) şöyle buyuruyor:
“Allah katında hak din İslam’dır. Kitap verilenler (Yahudi, Hıristiyanlar) kendilerine ilim (Hz. Mu- hammed’in geleceği) geldikten sonra aralarındaki
kıskançlıktan dolayı kasten ayrılığa düştüler.”254
“Kim, İslam’dan başka bir din ararsa bilsin ki kendisinden (böyle bir din) asla kabul edilmeyecek ve o ahirette ziyan edenlerden olacaktır.”255
Halk arasında şöyle derler:
“Bir dine inan da nasıl olursa olsun.” Bu düşünce tamamen bâtıldır. Putperestler de kendilerine göre bir dine inanıyorlar, hoş mu göreceğiz? Bazı kimseler de şöyle derler:
“Allah birdir ama Allah’a giden yol çoktur. Hangi yoldan gidersen git Allah’ı bulursun.”
Bu da doğru değil. Allah birdir ve Allah’a giden yol da birdir. O yol da İslam yoludur.
Bazı kimseler de “Yahudilik, Hıristiyanlık da semavî din. Onlardan birisine inanırsa Allah’a ulaşır” derler. Bunlara, Allah şu ayetlerle cevap veriyor: “Allah yanında tek hak din, İslam’dır.” İkinci ayette İslam’ın dışında bir din arayanın bataklıkta, zararda olduğunu, İslam dışı hiçbir dinin makbul olmadığını beyan ediyor.
Birinci ayette Yüce Allah, Yahudi ve Hıristiyanlar kasten İslam’dan ayrılarak ihtilafa düştüklerini ve Hz. Muharnmed (sav)’in geleceğini kendi kitaplarında açıkça bildirdiği halde yine ihtilafa düştüklerini bildiriyor.
Hem Peygamberimiz’in geleceğini, Tevrat ve İncil’de o kadar açıkça bildirdiğini Yüce Yaratan şu ayetle bildirir:
“Kendilerine kitap verdiklerimiz, onu (Hz. Mu- hammed’i) öz oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar.”256
Nitekim yahudi din adamı olan Abdullah ibni Selam, Peygamberimiz Medine’ye hicret edince onunla görüştü ve şöyle dedi:
“Tevrat ve İncil’de senin sıfatlarının açıkça bildirildiğini seni görünce anladım. Müslüman oluyorum. Ancak benim Yahudiler arasında itibarımın nasıl olduğunu anlaman için onların ileri gelenlerine sor” dedi.
Abdullah ibni Selam perde arkasına sak¬landı. Allah Rasulü (sav) Yahudilerin ileri gelenlerine sordu:
“Abdullah ibni Selam’ı nasıl tanırsınız?” Onlar: “Bizim muteber, muhterem, her sözüne inandığımız, güvendiğimiz din adamıdır” dediler. Allah Rasulü: “O Müslüman olursa siz de olur musunuz?” Onlar: “Asla olmaz.” Allah Rasulü: “Ya olursa?” buyurdu. Onlar yine: “Asla” dediler. Abdullah ibni Selam ortaya çıkarak Kelime-i Şehadet getirdi ve:
“Onlara Tevrat’ın şu bölümlerini okuyunuz. Hz. Muhammed’in son peygamber olduğunu göreceksiniz” dedi. Onlar da kızarak gittiler.
Abdullah ibni Selam (ra) gibi bir kısım Yahudi ve Hıristiyan alimleri Müslüman oldu. Selmanı Faris?nin Şam’daki papaz hocası gibi. “Hz. İsa’nın müjdelediği Muhammed (sav) gelmiştir. Ben, ona inanıyorum fakat çok yaşlıyım. Çölleri aşarak Medine’ye gidemem. Ama sen gençsin, git ve benim selamımı da götür. Ümmeti olma şerefini bana versin. Burada Müslüman olduğu¬mu ilan etsem beni öldürürler” dedi.
Bazıları da makam, mevki ve servetinin elinden çıkmaması için gerçekleri saklayarak Müslüman olmamıştır. İşte onlardan bir misal:
Yemen’den başlarında bir papaz olduğu halde on kişilik bir heyet geldi. Bir hafta süresince Peygamberimize çeşitli sorular sordular. Sonunda papazlar: “Tevrat ve İncil’de bize bildirilen peygamber bu değil.” dediler. Bunun üzerine memleketlerine, Yemen’e doğru yola koyuldular. Yolda papazın kardeşinin bineği çöktü, kalkmıyor. Kardeşi de Peygamberimize söverek bineğe vurmaya başladı. Papaz kardeşine “Aman kardeşim, ona (Hz. Muhammed’e) sövme çarpılırsın. Vallahi son peygamber odur” dedi. Kardeşi: “Peki öyleyse niçin o değil dedin?” O da: “Eğer Tevrat ve İncil’in bildirdiği gerçek peygamber odur deseydim hepiniz Müslüman olacaktınız. O zaman benim makamım da elden gidecekti” dedi. Kardeşi: “O halde ben, Medine’ye dönüyorum” dedi. Geidi, müslüman oldu, durumu anlattı.
Yahudi, Hıristiyan ve müşriklerden bir kısmı gerçekleri gördükleri halde inatlarından Müslüman olmamışlardır.
Bu gerçeği (İslam’ın hak oluşunu) bildikleri halde gizleyenler için Yüce Allah, şu fermanı bildirir:
“Allah’ın indirdiği kitaptan (Tevrat ve İncil’den) birşeyi (Muhammed’in gelişini) gizleyip onu az bir paha ile değişenler yok mu? İşte onların yiyip de karınlarına doldurdukları ateşen başka birşey değildir.”257
Bugün de bazı ilahiyatçı kimseler var ki, kendilerini aydın(!), ilerici(!) göstermek, makam, mevki kapmak ve para kazanmak için Allah’ın ayetlerine haham ve papazlar gibi yanlış mana vermektedirler. Allah’ın apaçık haram dediğim bile yanlış yorumlamaktadırlar. Hatta menfaatlerine göre daha önceki yorumlarının tam aksine göre yorum getirmekten bile haya etmezler.
