Sıkıntı Basınca Okunacak Dua

Camius'sağirde rivâyet edilen bir Hadîs-i Şerîfde, Resûlü Ekrem Efendimiz, gam, keder ve sıkıntı basınca şöyle duâ ederlerdi:

"Hasbiyallâhü ve ni'mel'uekiyl, Hasbiyer'Rabbü minel'ibâdi, hasbiyelj Haliku minel'mahlûkıyn, Hasbiyer'Rezzâku minel'merzûkıyn. Hasbiyellezî hüve hasbî. Hasbiyellâhü ve nîmel'vekîl Hasbiyellâhü lâ ilâhe illâ hüve aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabbül'arşil'azıym.

Mânâsı: "Allâh, bana kâfidir, O ne güzel vekîldir. Kullara karşı Rabbim bana kafidir. (Yeterlidir) Yaratılmışlara (mahluklara karşı hâlik (yaratan) bana kafidir (yeter), rızık yiyenlere karşı rızık veren (Allâh) bana yeter. Bana O, kâfidir ki, ancak o kâfi. Bana Allâh yeter (kâfi), O ne güzel bir vekildir. Bana Allâh kâfidir. Ondan başka ilâh yoktur. O'na tevekkül ettim (O'na güvendim, O'na dayandım). O, yüce arşın sâhibidir.” demektir.

 Ey Hakk Yolcusu! "Hasbiyallâh, Allâh bana yeter” demektir.

Bir kuluna ki, Allâh yardım eder.

 Artık o kul için başka hiçbir yardımcıya ihtiyaç yoktur. Bir kula ki, yaratılmışlara karşı yaratan (Allâh) himâye eder, artık o kulun hiçbir kimsenin himâyesine ihtiyacı yok demektir.

  "Hasbî” kelimesi, yeterlidir, kifâyet eder, kâfidir mânâlarına gelmektedir.

Bu mâ'nâlar düşünülünce duânın anlamı ve önemi anlaşılmış olur.