Peygamberimiz’in (s.a.v.) cemaatından birisi vardı. Bu adam, çok fakir bir Medineli idi. Adı da, SALEBE olarak çağrılırdı. Sonradan, arkadaşları ona: "CAMİ GÜVERCİNİ" diye bir de lakap taktılar. Çünkü bu adam vaktinin çoğunu camide geçirirdi. Her beş vakti, Peygamberimiz’in cemaatında Saadet Mescidi’nde kılardı.
Günlerden bir gün, Peygamberimiz’in (s.a.v.) huzuruna çıktı. Dedi ki:
- Ey Allah’ın Resulü, Allah Celle Teala, sizin duanızı kabul eder. O’na elinizi bir de benim için açın da, beni zenginleştirsin...
Peygamberimiz (s.a.v.) ona şöyle öğüt verir:
- Ey SALEBE! Hakkını ve şükrünü ödeyebildiğin az mal, hakkım ve şükrünü ödeyemiyeceğın çok maldan daha hayırlıdır.
Peygamberimiz SALEBE’yi böylece gönderdi. SALEBE bir başka gün, aynı maksatla, Resulüllah’ ı yine rahatsız etti. Dedi ki Peygamber’e (s.a.v.):
-Ya Resulellah! Seni peygamber olarak gönderen Allah’a yemin eder, söz veririm. Eğer kereminden bana servet verirse, ben de o malın şükrünü ödemek için, çok çok zekat verenlerden olacağım.
Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam, SALEBE’nin zengin olması için dua buyurdular. İşte bundan sonra, SALEBE zenginleştikçe zenginleşti. Fakir olduğu sıralarda beş vaktini camide Hazreti Peygamber’in arkasında kılan ve hatta camiden de dışarı çıkmayan bu adam, artık haftalık müslümanlığa döktü işi. Cumadan başka hiç bir vakit cemaate gelmez oldu. Zaman uzadıkça, Cumalardan da vazgeçti.
Peygamberimiz bir gün, cemaatına SALEBE’- den sordu:
- Nerede, niçin hiç uğramaz yanımıza, ne yapıyor? buyurdu. Dediler ki:
- Ya Resulellah! Onun koyun sürüleri Medine çevresindeki vadilere sığmaz oldu da, daha uzak yaylalara gitti. İşte bu sebepten de camiyi, cemaatı terk etti.
Bu haber, Allah Resulü’nü çok üzdü. Üzüntüsünü, şu kısa sözleriyle belirtti:
- Yazık oldu SALEBE’ye.. buyurdu.
Sonra da, zekatını almak üzere SALEBE’ye bir tahsildar gönderdi. Fakat SALEBE işi o derece azıt- mıştı ki, Resulüllah’m tahsildarını bile:
- Benden haraç mı almak istiyorsunuz? diye, zekatını da vermeksizin geri çevirmişti.
Bu hadisenin özetle anlatıldığı ayetler, Tevbe suresi’nin 75-77 nci ayetleridir. Bu ayetler, Salebe’yi kötülemek için nazil olmuştur. Salebe gibi sözünde durmayan, va’dini yerine getirmeyen, Allah ve Resulü’nü istismar etmek cüretinde bulunduktan sonra, haktan sapıp hainliğe düşen bütün insanlar da bu ayetlerde kötülenmiş oluyor.
İşte bu ayetlerin mealleri:
- Onlardan kimi de, Allah’a şöyle kesin söz vermişti Eğer bize lütuf ve kereminden ihsan ederse, muhakkak zekatmı vereceğiz ve faydalı insanlardan olacağız.
- Ne zaman ki Allah, kereminden istediklerini verdi, cimrilik ettiler. (Sözlerinden döndüler) Zaten onlar, dönek (insan)’lardır.
- Nihayet, Allah’a verdikleri sözü tutmadıkları ve yalan söyledikleri için: Allah da, onların kalblerini kıyamete kadar silinmeyecek bir nifak (iki yüzlülük) ile damgalamıştır.
