1- MEHMED AFFA NASIL MAZHAR OLDU?
Mehmed adında biri vardı. Adından da belli oluyor ki Mehmed, müslüman bir gençti. Evet, müslümandı, ama hiç de namaz kılmazdı. Bu yüzden, içinde de bir sıkıntı vardı. Ben, namazı bile kılmıyorum; nasıl müslüman olurum? diye, zaman zaman kendisi ni sigaya çekiyor ve ayıplıyordu.
Mehmed, böyle bir bunalım içindeyken, müslü manlarm topyekun oruç tutmak mecburiyetinde ol dukları Ramazan ayı gelivermişti.
Mehmed:
- Artık, olmaz böyle şey! Olacaksam, ismim*' yakışır bir müslüman olmalıyım! diyerek yaptıkları na pişman olmaya başladı. Tevbe etti. Üstünü başım, kirden pastan ve bütün necasetlerden arıtıp temizle di. Bulabildiği en güzel elbiselerini giyindi ve Peygam berimizin tavsiye ettiği güzel kokulardan da sürdıl üstüne başına.
Mehmed, böyle muntazam bir hazırlık ile, camı ye gidip ilk Teravihi kıldı. O gece sahura kalktı vı niyet edip Ramazan orucuna başladı. Gündüzleri, beş vakit namazını da terk etmiyordu. Hatta, geçmişi kılamadığı namazlarının farzlarını da iyice hesaplınlı ve sırasıyla kaza etmeye başladı.
Mehmedin, birden değişik bir hal aldığını gören arkadaşları ve sair tanıdıkları bu durumu garipsediler. Mehmede, alayvari sözlerle, niçin böyle yaptığını sormaya başladılar.
Mehmed ise, gerçekten islami bir idrak ve anlayış kazanmış olduğundan, etrafından yöneltilen bu alaylı suallere karşı, hiç bir aşağılık duygusuna kapılmadan, çok ikna edici, ciddi ve sağlam cevaplar vermek suretiyle, onu müslümanca davranışından dolayı kınayıp yıpratmaya ve eski tevbesiz günlerine geri döndürmeye çalışanları, bir daha ağızlarını açamaya cakları şekilde susturuyor ve şunları söylüyordu:
Bu ay, öyle bir aydır ki; ayların efendisi..Dillere destan olmuş adı, Ramazan’dır kendisi..O kadar şanı yüce ki; Rabb’ım ona temas etmiş:"Şehru Ramezânellezî" diyerek iltimas etmiş.."Ramazan" da de, düşün! Şeytanları bile köstekler.Bağrına basmak için onu, aylar hep sıra bekler.Bin aya bedel, Kadir gecesi vardır içinde.Sahur ve Fıtra gibi nicesi vardır içinde.Ve devam etti Mehmed:
Bu ay, alemlere hidayet rehberi olan Kur’an:ı Kerim’in nazil olduğu bir aydır. Bu ay, rahmet ve bereket ayıdır. Bu ay, cennet kapılarının açıldığı ve cehennem kapılarının kapandığı bir aydır. Bu ay, inananların hayır ve hasenatından dolayı, şeytanların /.incirlere vurulup kahrolduğu bir tevbe ayıdır.İşte bütün bu kerametlerinden dolayı, bu misafir aya hürmet olsun ve böylesine mübarek bir ay, bizler den şanına yarışan bir ikram görsün diye tevbe ettim. Orucuma, namazıma, niyazıma başlayıp Allah’a asi gelmekten, vazgeçtim. İnşaallah, Rabbim beni bu yüzden bağışlar, affeder ve tevbemi sürekli kılıp kabul eder.
Mehmed, bu centilmen ve asil niyetiyle Ramazan, ayma girdi ve orucunda, namazında devam ediyordu. Lâkin, Mehmedin bu mutluluğu çok sürmedi. Çünkü Mehmed, oruç tutamayacak derecede bir hastalığa yakalanmıştı. "Allah, hastalığı sevdiği kuluna verir" derler. Belki Mehmed de Allah’ın has kullarından biri olmuştu da kimse anlamıyordu. İşte bu hastalık, daha Ramazanın ilk haftasında Mehmedi alıp Rabbma götürdü.
Mehmed’in, böyle kabir sualinin bile kaldırıldığı Ramazan gibi çok mübarek bir ayda ölüm şerbetini içmesi, onu sevenler ve sevmeyenler üzerinde büyük bir etki bıraktı. Üzülmeyen kalmadı bu sonuca. Herkes, her yerde Mehmedden bahsediyor ve ona rahmet okumadan edemiyordu.
Derken Allah dostlarından birisi, Mehmedi mana (rüya) da görmüştü. Mehmede:
- Nasılsın, iyi misin? Rabbm sana ne gibi bir muamele yaptı? diye sorunca, Mehmedin verdiği cevap şu olmuştu:
- Ramazan ayma gösterdiğim hürmet ve saygı¬dan dolayı, Rabbim beni affetti.
