Nâme-i Peygamberi

Ebû Dücâne (r.a.) Allah Resûlünün huzuruna gelip:

- “Yâ Resûlallah! Yatağıma geldiğim zaman değirmen sesi, an vızıltıları gibi bir şeyler görüyorum. Başımı kaldırıp baktığımda evimin orta yerinde siyah ve uzun gölge gibi bir mahlûkun olduğunu görüyorum. Yakalamak için elimi uzattığımda derisinin üzerindeki kılların kirpi kılları gibi olduğunu ve ağzından yüzüme karşı ateş parçalan attığını görüp beni yakacağını zannediyorum ve ben bu yüzden (uyuyamıyorum, korkuyorum) dedi.

Resulü Ekrem (s.a.v.):

-Yâ Ebâ Dücâne! Evinize gelen korkunç bir mahluktur. Bana kağıt kalem getiriniz, buyurdu.

ve: Getirilen kağıt ve kalemi Hz. Ali (r.a.)’ye verdi

-Bismillâh ... (Yukarıdaki duâyı yaz) buyurdu.

Ebû Dücâne (r.a.) diyor ki:

-Resûlü Ekrem’in yazdırdığı bu mektubu, duâyı götürüp başımın altma koydum ve yattım. Gece yansı uyanmıştım, kulağıma çığlık sesleri geliyordu:

-Lât ve Uzzâ’ya yemin ederim ki bizi yaktın. Bu mektubun sahibi Muhammed (s.a.v.) hakkı için bu mektubu kaldır. Senin evine ve etrafına katiyyen yaklaşıp gelmeyeceğiz.”

Ebû Dücâne (r.a.) diyor ki:

-Bunun üzerine sabahleyin erkenden kalkıp Resûlü Ekremîn arkasında sabah namazını kıldım. Cinlerin feryadını Resûlü Ekrem’e haber verdim. Resûlü Ekrem bana:

-Ya Ebû Dücâne o mektubu kaldır. Beni hak Peygamberi olarak gönderen Allah’a yemin olsun ki eğer sen o mektubu kaldırmazsan onlar kıyamete kadar azap içinde kıvranırlar,