Kur’ân okumanın âdabı (Edebleri)

1.         Güzelce bir abdest alınır* (Kur ân okunacağı vakit)

2.         Kıbleye karşı oturmalı, mümkünse diz üzere namazda oturur gibi oturmalı. Güzelce, derli toplu bir giyimle oturmalı Cenâb- ı Allah’ın huzûrunda olduğunu, ibâdette bulunduğunu düşünmeli. Bunlar ıııüstehab olan hareketlerdir.

3.         Kur’ân-ı Kerîm'i yüksekçe bir yere koymalı.

4.         Okumaya başlarken “E’ûzü Besmele” çekmeli.

5.         Mümkün mertebe yavaş yavaş, tane tane okumalıdır. Tecvidini bilenler tecvid kurallarına uymalı. Bilmeyenler, yavaş yavaş okumaya gayret etmelidir.

Süre-i Müzzemmilde, Cenâb-ı Hakk, Hz. Peygambere:

"Ey Resulüm! Kur’ân’ı yavaş yavaş, tertip üzere tane tane oku” buyurmuştur.

Tertîl, harfleri yerli yerinde tecvid kurallarını yerine getirerek, durak yerlerinde durarak okumak demektir. Kur’ân’ı yerli yerince okumak sevâbların en büyüğüdür. Hadîs-i Şerîfde: Cennette Kur’ân ehline “Kur’ân’ı oku ve yüksel. Dünyâda okuduğun gibi, yavaş yavaş, tane tane oku denecek” buyruluyor.

Dünyâda Kur’ân okuyan ehl-i Kur’ân Cennette de okuyacaklardır, demek oluyor.

6.         Bilenler, mânâsını düşünerek okumalı, mânâsını bilmeyenler, Cenâb-ı Allâh’ın huzûrunda olduklarını ve ibâdette olduklarını hatırlayarak derli toplu okumaya gayret etmelidirler.

7.         Kur’ân okurken ağlamalı. Ağlayamayan, ağlamaklı bir tavırla (hüzünle) okumalıdır. Bu konularda Hadîs-i Şerif vardır. “Kur’ân, hüzünle inmiştir. Onu hüzünle, hüzünlü tavırla okuyun" buyrulmuş.