Aziz Müslümanları
Allahu Teala şöyle buyurmaktadır:
“Rabbinizin bağışına ve takva sahipleri için hazırlanmış olup genişliği gökler ve yer kadar olan cennete koşun. O takva sahipleri ki, bolluk ve darlıkta Allah için harcarlar. Öfkelerini yutarlar ve insanları affederler. Allah da güzel davranışta bulunanları sever.”279
“İyilikle kötülük bir olmaz. Sen (kötülüğü) en güzel bir şekilde önle. O zaman seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki candan bir dost olur.”280
“Kuvvetli (şiddetli) o kimsedir ki gazap halinde (kızdığı vakit) nefsine hakim olandır.”281 Müslüman, hal ve hareketlerini Allah’ın emirlerine göre ayarlamalıdır. Nefsinin esiri olmaması lazımdır. Bağırmak, kötü söz söylemek insanların, nefsinin kölesi olanların işidir. Müslüman, irade ve azim sahibidir. Kemal ve irfanla zirveye yükselmiştir. İnsanî hislerini, hayvanî hislerini yok etmiştir. Böyle olan Müslümana da Allah’ın rahmeti, bereketi bol olur.
Bir takım kötülükler karşısında kızmak, akla ve iradeye zarar verir. O zaman da akla ve man¬tığa uymayan hadiseler meydana geler. Allah Rasulü’nün buyurduğu gibi “Gazap gelince akıl gider.” İnsanın mantıklı hareketi olmaz.
İşte gerçek kuvvetli, gazabını yenendir. O zaman akl-ı selim ile hareket eder, mantığıyla karar verir.
Müslüman, kendisine ne kadar kötü söylenirse söylensin sabredecek, kötünün derekesine (seviyesine) inmeyecek. O kötü insana mukabele ederse, işe şeytan karışır.
Bir şahıs, Ebu Bekir’e, Peygamberimiz ve ashabının huzurunda sövdü. Ebu Bekir (ra) sustu. O, ikinci defa yine sövdü. Ebu Bekir yine sustu. Üçüncü defa yine sövünce, Ebu Bekir ona karşılık verdi. Bunun üzerine Peygamberimiz (sav) ayağa kalktı. Hz. Ebu Bekir (ra): “Ey Allah’ın Rasulü! Bana kızdın mı?” Allah Hasulü (sav) şöyle buyurdu:
“O sana sövdükçe gökten bir melek indi ve onu yalanladı. Ama sen ona karşılık verince işe şeytan karıştı. Şeytanın bulunduğu yerde ben oturmam.”282
Gazabı Yenmenin Yolları
a) Yine Allah Rasulü’nün huzurunda iki kişi sövüşmeye başladı. Birisinin gözleri kızardı, boyun damarları atmaya başladı. Bunun üzerine Allah Rasulü (sav) şöyle buyurdu:
“Ben bir kelime biliyorum ki “Eûzü billahimineş şeytânir racîm” (kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım) deseydi, gazabı sönerdi.”
b) Allah Sevgilisi şöyle buyuruyor:
“Azap, muhakkak şeytandandır. Şeytan ise ateşten yaratılmıştır. Ateş, ancak su ile söndürülür.”283
Yüce Rasul şöyle buyuruyor:
“Sizden biriniz ayakta iken kızarsa, otursun. Zira (böyle yaparsa) gazap ondan gider. Eğer git mezse yatağına yatsın.”284
Bu hadislerden anlaşılacağı üzere birşeye kızmaya başlandığı zaman, bunun şeytandan olduğu anlaşılmalıdır. Hemen “Eûzü billâh...” diyerek Allah’a sığınmalı ve şeytanın kendisini alet etmesinden sakınmalıdır.
Şeytan, ateşten yaratıldığı, ateşi de suyun söndüreceği için abdestle Allah’a sığınacağız.
İnsanoğlu kızdığı vakit abdest almak sure¬tiyle maddî bakımdan vücudundaki sinir telle¬rinde bir ferahlama meydana gelir. Abdest almakla namazı ve Allah’ı düşünerek gazabını önler. Allah’ın huzuruna çıkacağını düşünerek sükunet hasıl olur.
Son hadiste ise Allah Rasulü, gazabı önlemenin yolu olarak, “ayakta ise otursun” buyuruyor. Böylece sinirlerde gevşeme olur.
Velhasıl mü’min çeşitli metodlara, yollara başvurup gazabını önleyecek.
Olgun mü’min, kendisine sövene, hakaret edene, güzellikle muamele etmek suretiyle, kötülerin de pişman olmasını, olgunlaşmasını bize öğüt veriyor. Mü’mine iyilik yakışır, kötülük yakışmaz
Bize kötülük yapanlara iyilik yaparsak, kötülük yapan pişman olur. Bize minnet duyar. Yakın akraba gibi sevgi, saygı gösterir.
Bunun en canlı örnekleri, Allah Rasulü’nün hayatında ve İslam tarihinde bol bol vardır.
Allah Rasulü, amcasını öldüren Vahşi’yi, ciğerini çıkarıp yemek isteyen Hind’i, en büyük düşmanlığı gösteren Ebu Cehil’in oğlu İkrime’yi atfetmiştir.
Tabiinden büyük muhaddis İmam-ı Şabi’ye söven şahsa o: “Allah’ım! Bu kardeşimin dedikleri bende varsa beni ıslah et, affet; eğer yoksa onu affet” dedi.
