Yolcu Uğurlama Duası

Hz. Ömer’in oğlu Abdullah (r.a.)dan rivâyet edilmiştir. Abdullah bin Ömer (r.a), birini yola çıkaracağı zaman, yolculuğa çıkacak olan kimseye şöyle derdi:

“Bana yaklaş da, Resûlullah bir yolcuyu uğurlarken duâ edib de uğurladığı gibi, ben de seni o duâyı okuyarak uğurlayayım.” diyerek şöyle duâ ederdi:

“Estevdi’ullâhe dîneke ve emâneteke ve havâtîme amelike”

Mânâsı: “Senin dînini ve bıraktığın emânetleri ve amellerinin sonunu Allah’a emânet eder, korumasını dilerim!’

Emânet’den murad, “yolculuğa (sefere) çıkan kimsenin geride bıraktığı âilesi, çoluk çocuğu, malı mülkü ve mu’temedine emânet edip teslim ettiği mallarıdır” demektir.

Bu duâda din de emânet konusuna alınmıştır. Çünkü, yolculuk ve sefer hâlinde bazı zorluklar, meşakkatlar çok olduğu için, din işlerinde de bazı aksamalar ve eksiklikler olabilir, demek olur.