Hâkim’in rivâyet ettiği bir Hadîs-i Şerîfde şöyle buyrulmuştur:
Bir adam, Resülullâh Sallallâhü Aleyhi ve Sellem’e gelip iki üç sefer:
"Günâhlarım, günâhlarım! Vah bana, yazık bana! Günâhlarım helâk etti. Günâhımın çokluğundan helâk oldum, mahvoldum!” diyerek feryâd ediyor, âhu enîn ederek inliyordu.
Hz. Peygamber Aleyhisselâm:
"Ey adam! ne duruyorsun, Yüce Rabbine şöyle duâ et”:
Allâhümme mağfıretüke evsev min zünûbî ve rahmetüke ercâ indî min amelî.”
Mânâsı: Allah'ım! Senin affın, mağfiretin benim günâhlarımdan çok çok geniş ve büyüktür. Tek ümidim ve güvendiğim senin sonsuz ve nihayetsiz rahmet ve merhametindir. Benim amelimin, ibâdetleri¬min hiç bir değeri ve kıymeti yoktur. Ya Rabbi! Kendi amelime ibâdetlerime değil, senin rahmet ve merhametine güveniyorum ” diye duâ et” buyurdu.
Adam da bu duâyı okudu. Hz. Peygamber (a.s.),
Tekrar oku” buyurdu.
Adam, duâyı tekrar okudu. Hz. Peygamber:
“- Tekrar oku” buyurdu.
Adam, tekrar, tekrar okudu, okudu.
Sonra Allâh Resûlü (s.a.v.), adama:
“Kalk, Allâh seni bağışladı. Günâhlarını affetti” buyurdu.
Ey Dost! Nasıl buldun bu hâdiseyi (olayı)?
Sana yarar mı, senin günâhlarına reçete olabilir mi? Senin de günâhların varmı, onlar sebebiyle helâkın hazırlanmış gibi mi? Ne dersin!..
Ey Dost/ Bu müjde, evet Resûlullâh’ın bu müjdesi sana da devâ olabilir ve olacaktır. Benim kanaatim ve görüşüm budur.
Sana düşen vazife, senin görevin hemen hiç durmadan günâhlarından pişmanlık duyup vazgeçmen ve bu mağfiret (bağışlanma) duâsını bol bol okuman, en az üç kere okumaya gayret etmendir. Benim sana söyleyeceğim söz ve nasîhat budur.
İnsanoğlu kendi derdine kendisi çâre aramalıdır. Çare ve devâsını bulunca da sıkıca ona yapışıp şifâ bulmalıdır.
Hz. Peygamber (a.s.), Hadîs-i Şeriflerinde:
"Ey ümmetim/ Size hastalığınızı ve şifânızı bildireyim mi? Hastalığınız, günâhlarınızdır. Şifânız da Allâh’tan aff ve mağfiret (bağışlanma) dilemenizdir” buyurmuştur.
Evet Ey Dost/ Hastalığımız ve bütün dertlerimiz günâhlarımızda. Bunların devâsı, ilâcı ise, bağışlanma duâlarını okumaktır.
