El-Müahhıru Anlamı

İstediğini geride bırakan, arkaya koyan, hikmeti gereği tehir edilmesi gerekenleri erteleyen. Bazı fiilleri bazısının gerisinde bırakan. O dilediği kimseyi dilediği kimsenin ardında bırakır.

Cenab-ı Hakk rütbe, şeref, yakınlık, sevgi, takva, ibadet, hidayet, ilim bakınından kullarından bazılarını sonraya bırakmıştır. Bu O'nun hikmetinin bir gereğidir.

Cenab-ı Hakk, bir kulun sonraya bırakılmasına ve bazı durumlarda geri kalmasını dilediği zaman, bu ism-i şerifin muktezasının gereği olarak yerine başkası takdim edilir; o kul geri kalır. Fakat bu geri kalış bir maksada makrun olmaz. Çünkü Cenab-ı Hakk diğerini takdim edince geriye kalanları kefil

olma yolu ile sonraya tehir eder. Onların sonraya bırakılmaları kasdi olmaz. Belki takdim edilen şey bir hikmetin gereği olduğundan önceden meydana getirilir.

Kulun en ehemmiyetli şeyi diğerinin üzerine tercih etmesi lazımdır. Çünkü Hazreti Peygamber (s.a.v.):

"Ebedi kalacakmışsın gibi dünyan, yarın ölecekmişsin gibi ahiretin için çalış." buyurmuştur.

Bunu anlamamak mühim işlerin gecikmesine sebep olur. Mühim bir işin yarına bırakılması, tehir edilmesi doğru bir iş değildir.

Mühim olmayan bir işin peşine takılan kimsenin durumunu hep birlikte görelim:

Bağdat'ta salih bir adam vardı. On beş sene ezan okudu. Bir gün minarede ezan okurken gayri müslimlerden bir kıza gözü ilişti, ona âşık oldu. Evlenme teklifinde bulundu, kız buna razı olmadı. Ona şöyle dedi:

"İçki içersen, domuz eti yersen teklifini kabul eder, seninle evlenirim." Adam tüm bu teklifleri kabul etti. Sarhoş vaziyette kızın arkasından koşarken ayağı kayıp yüksek bir yerden düşerek can verdi.

Her hususta önceden yaratan ve sonraya bırakan Allah Teâlâ'dır. Bundan hiçbir kimse azade değildir. Hiçbir kimse ibadetine güvenerek emniyette olduğunu sanmasın. İsyanı sebebi ile de hiç bir kimse ümitsizliğe kapılmasın. "Her işi bitmiş." denilen nice insanlar vardır ki, sonunda en yüce mertebelere ulaşmışlardır. "İşi garantiledi." denilen niceleri de vardır ki, sonunda esfel-i sâfiline doğru kayıp gitmişlerdir.