El-Kadiru Anlamı

Kudret sahibi, her şeye gücü yeten.

İnsan kâinatta bulunan birçok şeye muhtaç ve onlarla alakadardır. İhtiyacı kâinatın her tarafına dağılmış bulunmaktadır. Arzuları ebede kadar uzanmıştır. İnsanoğlu bir çiçeği istediği gibi, koca bir baharı da ister. Bir bahçeyi arzu ettiği gibi, ebedi cenneti de arzu eder. Bir dostunu görmeye müştak olduğu gibi, Allahü Zülcelal'in cemalini görmeye de müştaktır. Başka bir yerde duran bir sevdiğini ziyaret etmek için o evin kapısını açmaya muhtaç olduğu gibi, kabir âlemine göçmüş yüzde doksan dokuz ahbabını ziyaret etmek için de koca dünyanın kapısını kapayacak ve bir acayip mahşer olan ahiret kapısını açacak, dünyayı kaldırıp ahireti yerine kuracak ve koyacak ve bir mutlak kudretin sahibi Allah'ın dergâhına ilticaya da muhtaçtır.

İşte bir insana, gerçek mabud olacak, yalnız her şeyin dizgini elinde, her şeyin hâzinesi yanında, her şeyi gören, her mekânda hazır, mekândan münezzeh, acizlikten müberra, kusurdan mukaddes, nok-sanlıktan yüce bir Kâdir-i zül celâl, bir Rahıym-i zül cemâl, bir Hakîm-i zül kemâl olabilir.

Kâinat bu ismin tesiri ile vücuda gelmiştir. Hak Teâlâ neyi murad ederse onu meydana getirmek için ona "ol" buyurur. O anda ilm-i İlâhide bulunan ve aslında gizlenen şey, Allah'ın kudretine itaat edip silkinerek meydana çıkar.

Kâinatın ilk yaratılışında vücuda gelenler, Cenab-ı Hakk'a: "Emrini duyduk ve teslim olduk." diye meydana çıktıkları için Allah tarafından övülmüşler ve aferin kazanmışlardır.

Allah'a isyan ve fenalıklar, mahlûkat vücuda geldikten sonra kâinata şeytan vasıtası ile arız olmuştur. İlk yaratılışta fenalık yoktu. Yaratılanlarda iyilik kötülüğü geçtiği gibi, sonunda da rahmet-i ilahiyyesi gazabını geçecektir.