Ey iman edenler!
Yüce Yaratan bu ayette şöyle buyuruyor:
“Ey iman edenler! Allah’tan korkun ve doğru söz söyleyin.”131
“Ey iman edenler, Allah’tan korkun doğrularla beraber olun.”132
“Emrolunduğun şekilde dosdoğru ol.”133
Doğru konuşma, söyleme mü’minin en önemli edebidir. Yalan söylemek ise mü’minin en kötü huyudur.
Üzülerek söyleyelim ki, bir kısım Müslümanlar, yalan söylemeyi normal bir olay sanıyor, yerli yersiz yalan söylemeyi marifet zannediyor. Halbuki Yüce Allah şiddetle yasak ediyor ve sadece yasak etmekle kalmıyor. Allah korkusu ile ikaz ediyor.
Yukarıdaki birinci ayette yalan söylemeyi yasak ediyor.
İkinci ayette ise zımnen yalan söylemeyi yasak ettiği gibi doğru söyleyenlerle beraber olmayı, yalancılarla beraber olmamayı emrediyor.
Zira, doğru insanlarla beraber olan doğru konuşmaya alışır. İşte bunun için Allah Rasulü şöyle buyurdu:
“Doğruluk iyiliğe sevkeder, iyilik ise cennete sevkeder, bir kimse doğru söylemeye devam ederse, Allah huzurunda “sıddık Peygamberlerden sonra en büyük mertebelerden yazılır.
Yalan fisk u fücura sevkeder, bu ise cehenneme sevkeder. Bir kimse yalan söylemeye devam ederse Allah huzurunda “Kezzab” (çok yalancı) yazılır.134
Alemlere rahmet olan Allah Rasulü, şu ince noktayı bu mübarek sözüyle bize hatırlatmak¬tadır. Kim devamlı doğru söyler, doğru hareket ederse, Allah onun yardımcısı olur, doğruluk alış¬kanlığı onu (Sıddık) mertebesine çıkarır.
Ziya Paşa’nın dediği gibi:
“İnsana sadakat yaraşır görse de ikrah; yardımcısıdır doğrunun hazreti Allah.”
Devamlı yalan söyleyen de “kezzab” sıfatını (çok yalan söyleyen) alır. Bu da fısk ü fücura götürür.
Hatta insanı münafıklığa götüren bir kötülüğün de yalan söylemek olduğunu Allah sevgilisi (sav) bildirmektedir.
“Dört şey kimde bulunursa halis münafık olur. Bu (dörtten) bir haslet bulunursa bir kimse de onda münafıktan bir haslet bulunur. Onu terkedinceye kadar onda sıfat (münafıklık) devam eder.”
Allah Rasulü (sav) buyurur:
1 - Ona bir emanet bırakılırsa ihanet eder.
2- Konuştuğu vakit yalan söyler.
3- Sözverdiği vakit sözüne ihanet eder, (sözünde durmaz.)
4- Hasımlaştığı vakit fısk ü fücura gider.”135
Bir yalan söylemek münafıklık felaketine götürdüğüne göre birçok defa yalan söyleyenin hali ne olacağını siz düşünün.
